Het is stil in mij. dat liedje verschijnt voor mijn geestesoog. Gevangen in de stilte, de leegte, voordat het in mij losbarst, openbarst en er zoveel woorden tegelijkertijd op papier willen. Ik voel dat ik mijn tong stevig tegen mijn tanden aandruk. Alsof ik een sissende snelkookpan ben, waarvan elk ogenblik de dop eraf kan vliegen. Het is helemaal niet stil in mij, zo blijkt. de stilte wil eruit, ontsnappen en wegvliegen. de woorden willen er in en tegelijkertijd er ook weer uit. Stille woorden op papier, staan voor ordening, mijn gedachten op een rij, zodat het rustig wordt in mij en mijn creativiteit opnieuw de kans krijgt te voorschijn te komen. Dat IK weer te voorschijn kan komen, na zoveel jaren van onderdrukking. Daar word ik stil van!